Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7335 Esas 2019/9788 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7335
Karar No: 2019/9788
Karar Tarihi: 26.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7335 Esas 2019/9788 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Sanığın suçu işledikten sonra suç eşyasını kendi rızasıyla iade ettiği anlaşılmıştır. Ancak verilen cezada yeterli indirime gidilmemiştir ve bu nedenle mahkeme kararı bozulmuştur. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik verdiği iptal kararları da bu dava için değerlendirilmelidir. Kararda TCK'nın 168/1. maddesi ile ilgili indirim oranı ve Anayasa Mahkemesi kararının detayları belirtilmemiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/7335 E. , 2019/9788 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın hırsızlık suçunu tamamladıktan sonra, fakat bu nedenle hakkında kovuşturmaya başlanmadan önce suça konu eşyayı rızasıyla iade ettiğinin anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 01.03.2016 tarih, 2015/2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/3 oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.