5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6180 Esas 2021/15577 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6180
Karar No: 2021/15577
Karar Tarihi: 25.11.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6180 Esas 2021/15577 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık kaçak eşya ticaretinde bulunduğu gerekçesiyle suçlu bulunarak cezalandırıldı. Ancak temyiz başvurusunda bulunan sanığın lehine olan yeni yasa düzenlemeleri ile ilgili yasal koşulların incelenmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca müsaderesi gereken kaçak eşyanın müsadere edilmediği ve hüküm uygun şekilde verilmediği belirtildi. Sanık hakkında takdiri indirim yapılırken yanlış bir yasa maddesi kullanıldığı da vurgulandı. Son olarak, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi halinde cezanın infaz kurumunda çektirilmesi gerektiği hatırlatıldı. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nun 7, 51/7, 53 ve 54/4 maddeleri, 5607 sayılı Kanunun 3/22, 5/2, 13/1 maddeleri, 7242 sayılı Yasa'nın 61 ve 63, Geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve CMK'nun 232/6 maddeleridir.

7. Ceza Dairesi 2019/6180 E. , 2021/15577 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere, erteleme

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
3) Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5) 5237 sayılı TCK"nun 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirileceği hususunun ihtarına karar verilmesi gerektiği halde, infazı kısıtlayacak şekilde sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca saklı tutulmasına, 25/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.