Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11941 Esas 2019/19747 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizinin mümkün olmadığı, sanık müdafıi ve katılan vekili tarafından başvurulan itiraz kanun yolu neticesinde söz konusu kararın itiraz merciince incelenerek, 28.12.2015 tarihli itirazın reddine dair karar ile kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
a) Tarafların karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıkları ve katılana da sanığı yaralamaktan mahkumiyet verilen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.