Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanığın mağdur ..."ye karşı eyleminden dolayı TCK"nın 73/4 ve CMK"nın 223/8. maddeleri
uyarınca düşme
2- Sanığın ..., ... ve ..."ye karşı eyleminden dolayı; TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılması

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkındaki kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmesine dair hüküm ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar , sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik sanığın temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı, yine itiraz merci tarafından itirazın değerlendirildiği nazara alınarak, sanığın temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE;
2- Sanığın davanın düşmesi hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/5. maddesi gereğince soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, suç tarihinde 6 yaşında olan 29.02.2008 doğumlu mağdura, yaşı küçük olması nedeniyle CMK"nın 234. ve 239. maddeleri gereğince zorunlu vekil görevlendirildiği, kovuşturma evresinde 27.04.2015 tarihli duruşmada 15 yaşını henüz doldurmamış olan mağdurun annesinin ve soruşturma evresinde ise babasının "sanıktan şikayetçi olmadığını" beyan ettiği, sanığın şikayetten vazgeçme beyanını aynı tarihli celsede kabul etmesi karşısında, sanığın hükmü temyiz etmekte hukuki yararının bulunmadığı değerlendirildiğinden, 1412 sayılı CMK"nın 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, 05.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.