Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında TCK"nın 89/4. maddesi gereğince belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nın 22/3. maddesi gereğince 1/3 oranında arttırılması neticesinde 1 yıl 12 ay hapis cezası yerine 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi netice ceza miktarında değişikliğe yol açmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin ve katılanlar ... ve ... vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazları ile katılan ... vekilinin cezanın az olduğuna ve takdiri indirim maddesinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak bu hükmün bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirle hareket ettiği mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.