Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/178 Esas 2017/3065 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35/1-2, 29, 62, 63. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanığın kesici delici alet ile müştekiye üç adet darbe vurduğu, bunlardan iki adedinin müstakilen hayati tehlikeye ve iç organ yaralanmasına neden olduğu olayda, eylemin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesi uyarınca indirim yapılırken meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak cezanın üst sınıra yakın seviyeden belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi yine müştekinin sanığa yönelik basit yaralama şeklindeki haksız hareketi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesi uyarınca tahrik hükümleri uygulanırken indirim oranının 1/4 yerine 1/2 olarak uygulanması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."un, müşteki ..."ü kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden sanık müdafiinin eylemin yasal savunma sınırları içerisinde değerlendirilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulama ve,
2- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi kanuna aykırı ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinde yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm hüküm metninden çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" ibaresinin eklenmesiyle, yine hüküm fıkrasının (5) numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "" Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 100.00 TL Adli Tıp gideri ,18.00 TL tebligat gideri ile 9.00 TL posta giderinden oluşan toplam 127.00 TL"lik yargılama giderinin CMK’nun 324 ve devamı maddeleri gereğince sanıktan tahsiline, sanık için görevlendirilen zorunlu müdafiiye yapılan 578.00 TL.lik giderin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90/5. maddesi de gözetilerek hazine üzerinde bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 04.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.