3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11522 Karar No: 2019/19736 Karar Tarihi: 04.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11522 Esas 2019/19736 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/11522 E. , 2019/19736 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1) Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve herkesi inandıracak ve temyiz denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması, 2) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve daha ağır cezayı gerektiren Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/07/2011 tarih 2011/265 Esas, 2011/1059 Karar sayılı 09/09/2011 tarihinde kesinleşen "1 yıl 3 ay hapis" cezasına ilişkin ilamı yerine, yazılı şekilde Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/12/2010 tarih 2010/604; Esas, 2010/972 Karar sayılı 16/12/2010 tarihinde kesinleşen " 10 ay hapis" cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas alınması, 3) Sanığın eylemi nedeniyle mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda, sanık hakkında hüküm kurulurken, uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nin 86/2. Maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi, 4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2013) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince tekerrüre esas alınan sabıka bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.