Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/863 Esas 2019/11081 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/863
Karar No: 2019/11081
Karar Tarihi: 20.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/863 Esas 2019/11081 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şikayetçinin babasına ait aracın kapılarını kilitleyerek park ettiği aracı çalan sanığın hırsızlık suçunu işlediği, ancak suçun hukuki nitelendirmesinde yanlış bir değerlendirme yapıldığı sonucuna vardı. Sanığın suçu 5231 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesine göre işlediği yerine 142/1-e maddesi gereğince işlem görülmesi gerektiği belirtildi. Ancak her iki madde kapsamında öngörülen cezaların aynı olması sebebiyle sonuca etkili bir değişiklik olmadığından bozma nedeni yapılmadı. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi de bozma nedeni yapılmadı. Kararda, 5231 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması konusunda ise Anayasa Mahkemesi'nin kararına atıfta bulunuldu.
Detaylı açıklama:
- Şikayetçinin babasına ait aracın kapılarını kilitleyerek park ettiği aracı çalan sanık suçlu bulundu.
- Ancak suçun hukuki niteliğinde yanlış bir değerlendirme yapıldığı sonucuna varıldı.
- Sanığın suçu 5231 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1

2. Ceza Dairesi 2019/863 E. , 2019/11081 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, şikayetçinin babasına ait olup, kapılarını kilitleyerek park ettiği aracı çalması şeklindeki eyleminin; 5231 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki bentte öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5231 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5231 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya,toplanan delillere,gerekçeye,hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 20/06/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.