MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 765 sayılı TCK"nın 503/1,522 ve 647 sayılı yasanın 5. maddesi uyarınca mahkumiyet
EK KARAR HÜKMÜ : Hükümlünün talebinin reddine

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile eski hale getirme isteminin reddine dair ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tebligat Kanunu 10. maddesine göre bilinen en son adreste tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde yer alan adresi araştırılarak buraya tebligat yapılması, bulunmaması halinde kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan yasanın 35. maddesine göre tebligat yapılması, daha önce kendisine tebligat yapılan adresin olmaması halinde ise, adres araştırması ile yeni adres tespitine çalışılıp, bulunamaması halinde ilanen tebligat yapılması gerektiği, daha önce aynı adrese kanuni usullere göre yapılmış bir tebligat bulunmamasına rağmen sanığın yokluğunda verilen hükmün, daha öncesinden kanuni usullere göre tebligat yapılmayan “... Mah. No:23 Sağlar Apt. ...” adresine Tebligat Kanunu 35. maddesine göre tebliğ yapılmak suretiyle hükmün kesinleştirildiği; ancak açıklanan nedenlerle Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan bu tebliğin hukuki bir geçerliliğinin bulunmadığı, aynı yasanın 32/2 maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği, bu kapsamda sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu, ayrıca eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, sanığın 04/01/2011, 17/10/2011,29/03/2016 ve 11/05/2016 tarihli dilekçeleri içeriği de dikkate alınarak, Mahkemenin sanık hakkında temyiz ve infazın reddine ilişkin verdiği 05/04/2016 tarihli ek karar ile ile müteakip işlemlerin hukuki değerden yoksun bulunduğu anlaşılmakla, mahkemenin 08/04/2016 tarih ve 2006/1114 E., 2006/1110 K. sayılı ek kararı ile müteakip işlemlerin kaldırılması ve tebliğnamede temyizin süre yönünden reddine yönelik görüşüne iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanun"un 9. madde hükümleri karşısında; sanığa yüklenen "dolandırıcılık" suçunun kanunda gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tâbi olduğu ve lehe olan mülga 765 sayılı TCK"nın 503/1, 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının, suç tarihi olan 07/01/2004 tarihinden inceleme tarihine kadar dolduğu anlaşılmakla; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.