Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1092 Esas 2021/2673 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1092
Karar No: 2021/2673
Karar Tarihi: 01.04.2021

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1092 Esas 2021/2673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi (Bursa Asliye Ceza Mahkemesi) tarafından verilen bir hükümde, sanık cinsel taciz suçu nedeniyle mahkum edilmiştir. Ancak, suçun üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirdiği ve geçici 5. madde 1/c bendi kapsamında yeniden düzenlenen 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun basit yargılama usulüne dair maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usul Kanunu'nun 321. maddesi gereğince bozulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2017/1092 E. , 2021/2673 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi(Bursa Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.