Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme - patlayıcı madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/9147 Esas 2014/4992 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, patlayıcı madde bulundurma
Hüküm : a) 3713 sayılı Kanunun 2/2. maddesinin
yollamasıyla TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9-6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
b) TCK"nın 174/1-2, 3713 sayılı Kanunun 5/2, TCK"nın 62, 52/2-4, 53/1-2-3, 58/9-6, 63, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Patlayıcı madde bulundurma suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemeden kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemeden kurulan hükme dayanak yapılan 3713 sayılı Kanunun 2/2. maddesindeki "ve örgüt mensupları gibi cezalandırılırlar" ibaresi hükmünden sonra 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 74. maddesi ile yürürlükten kaldırılmış ise de, anılan maddenin yürürlükten kaldırılmasına ilişkin gerekçe ile suç tarihinde ve halen aynı hususu düzenleyen genel hüküm niteliğindeki TCK"nın 220/6. maddesi hükmü karşısında bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın örgüt adına işlediği patlayıcı madde bulundurma suçunun hükümden sonra 30.04.2013 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkra kapsamında sayılan suçlardan olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık müdafiinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükümden sonra 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 85. maddesiyle TCK"nın 220/6. maddesinde yapılan değişiklik karşısında sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 24.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.