Mahkemesi :Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :02.10.2012
Numarası :2012/170-2012/34

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle rücu hakkı yanlar arasındaki eser sözleşmesinden doğduğu, 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 126/4. maddesi gereğince eser sözleşmesinden doğan alacakların 5 yıllık zamanaşımına tâbi olduğu, BK"nın 147. maddesi gereğince rücu hakkından istifade eden müteselsil borçlulardan her birinin ödediği miktar nispetinde alacaklının haklarına halef olacağı ve bu halde zamanaşımı süresinin ödeme tarihinden başlayacağı 09.08.2011 ödeme tarihinden itibaren takip ve dava tarihine kadar 5 yıllık zamanaşımı süresinin geçmediğinin anlaşılmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacının temyiz itirazlarına gelince; mahkemece konunun uzmanı olmayan icra müdüründen 18.06.2012 tarihli rapor alınmış, davacı vekilince rapora itiraz edilmesine rağmen itiraz sebepleri karşılanmaksızın ve raporla da bağlı olmaksızın hesaplama yapılarak kısmen kabul kararı verilmiştir.
Mahkemece yapılması gereken iş; davacı tarafça bilirkişi raporuna gerekçeli olarak itiraz edildiğinden, Konya 1. İş Mahkemesi dosyasında alınan bilirkişi raporu ve İş Mahkemesi kararında gösterilen kusur oranlarına göre davacının Konya 2. İcra Müdürlüğü"nün 2010/3257 sayılı dosyasına yaptığı 34.000,00 TL ödemeden davalının elemanı İ.. Ç.."nın kusuruna göre rücuen istemekte haklı olduğu miktar konusunda uzman bilirkişiden rapor alınıp sonucuna uygun bir karar vermek olmalıdır.
Bu hususlar üzerinde durulmadan eksik inceleme sonucu yazılı miktarda kısmen kabul kararı verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 363,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.