Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8374 Esas 2019/1304 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8374
Karar No: 2019/1304
Karar Tarihi: 04.02.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8374 Esas 2019/1304 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Van Cumhuriyet Başsavcılığı'nın tazminat talebi ile ilgili olarak 100 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine, İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin tazminat talebi ile ilgili olarak dava dosyasına dair 83,96 TL gelir kaybı ile beraat edilen ceza dosyasına dair 2.860 TL vekalet ücreti toplamı 2.943,96 TL maddi ve 400 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine hükmetti. Davacı vekili tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümleri temyiz etti ancak mahkeme bunları reddetti. Kanun maddeleri olarak 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK'un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması gerektiği belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2018/8374 E. , 2019/1304 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 1- Van Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/1097 sayılı soruşturma dosyasına ilişkin tazminat talebi ile ilgili olarak; 100 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
2- İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/86 Esas - 2013/78 Karar sayılı ceza dava dosyasına ilişkin tazminat talebi ile ilgili olarak; 83,96 TL gelir kaybı ile beraat edilen ceza dava dosyasına dair 2.860 TL vekalet ücreti toplamı 2.943,96 TL maddi ve 400 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Van Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/1097 sayılı soruşturma dosyasına ilişkin tazminat talebi ile ilgili olarak kurulan hükme yönelik davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile temyiz vasfında olmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
2- İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/86 Esas - 2013/78 Karar sayılı ceza dava dosyasına ilişkin tazminat talebi ile ilgili olarak kurulan hükme yönelik davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz istemleri ile Van Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/1097 sayılı soruşturma dosyasına ilişkin tazminat talebi ile ilgili olarak kurulan hükme yönelik davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, tazminat miktarına ve sair nedenlere, davacı vekilinin tazminat miktarına, vekalet ücretine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin, ONANMASINA, 04.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.