MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, konutunu 15/04/1994 tarihinde sattığını, faturalardan ve kaçak kullanım bedelinden sorumlu olmadığını, kendisinin elektrik kullanmadığını ileri sürerek borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacının normal kullanım ve kaçak elektrik bedelinden sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacının 1791210 numaralı abonelik nedeniyle 1999/9-2007/5 arasında kalan dönemlerde adına tahakkuk ettirilen toplam 7.713,88 TL ile bu dönemdeki her ay için tahakkuk ettirilen bedelin işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıya borçlu olduğunun, davalı kurum tarafından düzenlenen borç listesinde kalan diğer borçlardan sorumlu olmadığının tespitine dair verilen karar Dairemizin 07.05.2018 tarih ve 2016/17815 E. 2018/4696 K. sayılı kararıyla "Uyuşmazlık, aboneliğinin bulunduğu evini satmasına rağmen aboneliğini iptal ettirmeyen davacının normal kullanımın yanısıra kaçak kullanımdan da sorumlu olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Kaçak kullanımdan dolayı kullanan şahsın haksız fiilden kaynaklanan sorumluluğu bulunmaktadır. Bu sorumluluk abonenin sözleşmeden kaynaklanan yükümlülüklerini ortadan kaldırmamaktadır.
Yine, abonesiz kaçak kullanan şahsın haksız fiil hükümleri uyarınca, abonenin de sözleşmeden doğan sorumluluğunun bulunduğu, bu durumda kaçak kullanımdan her ikisinin de müteselsilen sorumlu oldukları belirgin olmasına göre davalının, alacağını sorumluların tamamından isteyebileceği gibi bunlardan biri veya birkaçından da isteyebileceğinin kabulü gerekir.
Somut olayda, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda davacının abone olduğundan normal kullanımdan sorumlu olduğu, kaçak kullanımdan sorumlu tutulamayacağı belirtilerek normal kullanımdan kaynaklanan borç hesaplanmıştır.
Mahkemece, aboneliğini iptal ettirmeyen davacının normal kullanım bedelinin yanısıra kaçak elektrik bedelinden de sorumlu olduğu gözetilerek, ek bilirkişi raporu hazırlatılarak varılacak uygun sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir." gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma sonrasında yapılan yargılama neticesinde, önceki bilirkişilerden alınan ek rapor doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile davacının normal kullanım ve kaçak kullanım bedelinden 24.949,87 TL davalıya borçlu olmadığı yönünde karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı tarafın tüm, davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Uyuşmazlık; aboneliğinin bulunduğu evini 3. şahsa satmasına rağmen aboneliğini iptal ettirmeyen davacının normal tüketim bedelleri ile kaçak kullanımdan kaynaklanan borçlardan sorumlu olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya arasında yer alan belgelerden dava konusunun 1999/09 ile 2007/05 dönemleri arasındaki muhtelif tarihli toplam 18 adet normal tüketim bedeli faturası ile 28.05.2007, 12.11.2007, 03.06.2008 ve 25.11.2008 tarihli kaçak tespit tutanaklarından kaynaklanan kaçak kullanım bedellerine ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
13.07.1999 tarih ve 23754 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Elektrik Tarifeleri Yönetmeliği 01.03.2003 tarihinde yürürlükten kaldırılmış ve Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği yürürlüğe girmiştir. Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin 24. maddesinde zamanında ödenmeyen borçlara ilişkin düzenleme yer almakta olup anılan yönetmeliğin 13. maddesi hükmünde ise, kaçak elektrik enerjisi tüketimi düzenlenmiş , 15. madde hükmünde de, kaçak ve usulsüz elektrik enerjisi kullanımına ilişkin tespit, süre, tüketim miktarı hesaplama, tahakkuk, ödeme yöntemleri ile diğer usul ve esasların dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından belirleneceği açıklanmıştır.
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin uygulanmasına ilişkin olarak 01.01.2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından uygulanacak “Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanılması Durumunda Yapılacak İşlemlere İlişkin Usul ve Esaslar” hakkında 622 sayılı kurul kararı alınmıştır.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporu incelendiğinde, kaçak tutanak tarihleri olan 28.05.2007, 12.11.2007, 03.06.2008, 25.11.2008 tarihlerinde yürürlükte olan Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği ve 622 sayılı kurul kararına göre inceleme ve değerlendirme yapılması gerekirken, hatalı değerlendirme ile 13 .07. 1999 tarih ve 23754 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Elektrik Tarifeleri Yönetmeliğinin 40 ve 42. maddeleri uyarınca hesaplama yapıldığı anlaşılmakla, söz konusu raporun hükme esas alınamayacağı kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca mahkemece, dosyanın önceki bilirkişiler dışında alanında uzman üç kişilik uzman bilirkişi kuruluna verilmesi, bilirkişi heyetinden davalının davacıdan isteyebileceği normal tüketim bedeli ile kaçak tüketim bedellerinin tüketim tarihleri ve kaçak tutanak tarihleri itibariyle yürürlükte olan yönetmelik hükümlerine göre hesaplanması konusunda, hüküm kurmaya ve Yargıtay denetimine elverişli rapor alınması, davalının tahsilini istemekte haklı olduğu alacak miktarının bu şekilde belirlenmesi suretiyle sonucuna uygun hüküm tesisi yoluna gidilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle davacı tarafın tüm davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bendde açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nın 428 inci maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.