MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, 62/1, 52/2 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
EK KARAR HÜKMÜ : İnfaz durdurma ve temyiz talebinin reddine

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile eski hale getirme isteminin reddine dair ek karar sanık müdafisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tebligat Kanunu 10. maddesine göre bilinen en son adreste tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde yer alan adresi araştırılarak buraya tebligat yapılması, bulunmaması halinde kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan yasanın 35. maddesine göre tebligat yapılması, daha önce kendisine tebligat yapılan adresin olmaması halinde ise, adres araştırması ile yeni adres tespitine çalışılıp, bulunamaması halinde ilanen tebligat yapılması gerektiği, temyize konu dosyada daha önce aynı adrese tebligat yapılmış ise de; sanığın bilinen en son adresi yerine cezaevi adresi olan "... Yıl Mah. 2. Cad. No:8/1 ..." adresine doğrudan mernis adresi olması hasebiyle tebliğe çıkarıldığından kanuni usullere göre yapılmış bir tebligattan bahsedilemeyeceği, yine sanığın sorgusunda beyan ettiği "... Mah. Hilal Sk. No:7/4 ..." adresine T.K.35’e göre tebligat yapılmış ise de ; söz konusu adrese de kanuni usullere göre yapılmış bir tebligatın dosya kapsamında bulunmamasına rağmen sanığın yokluğunda verilen hükmün, sorgusunda bildirdiği son adresine Tebligat Kanunu 35. maddesine göre tebliğ yapılmak suretiyle hükmün kesinleştirildiği; ancak açıklanan nedenlerle Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan bu tebliğlerin hukuki bir geçerliliklerinin bulunmadığı, aynı yasanın 32/2 maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği, bu kapsamda sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu, ayrıca eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, sanık müdafisinin 29/07/2020 havale tarihli dilekçe içeriği de dikkate alınarak, Mahkemenin sanık hakkında temyiz ve infazın reddine ilişkin verdiği 07/08/2020 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu anlaşılmakla, mahkemenin 07/08/2020 tarih ve 2015/265 E., 2016/181 K. sayılı ek kararın kaldırılarak, tebliğnamede temyizin süre yönünden reddine yönelik görüşüne iştirak edilmeksizin yapılan incelemede;
Sanığın, suç tarihinde “sahibinden.com” isimli internet sitesinde “...” plaka sayılı araç için satılık ilanı verdiği, ilanı gören katılanın sanığı telefonla aradığı, sanığın görüşme sırasında pazarlık yapıyormuş gibi davrandığı, ilana konu aracı 46.250 TL bedel üzerinden satmış gibi yaptığı ve katılandan kapora olarak 1.200 TL istediği, ikna etmek için de araç hakkında düzenlenmiş sahte ruhsat belgesi fotokopisini mesaj ile gönderdiği, ruhsat belgesi fotokopisini alan katılanın talep edilen 1.210 TL’yi sanığın belirttiği hesaba havale ettiği, sanığın söz konusu parayı çekip kullandığı, daha sonra da kendisine ulaşılamadığı, bu surette sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunmaları, katılan beyanları, HTS ve banka kayıtları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.