Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1723 Esas 2019/11053 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1723
Karar No: 2019/11053
Karar Tarihi: 19.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1723 Esas 2019/11053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Dosya incelenerek, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı göz önünde bulundurularak, öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL'den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsil edilmesine karar verilmesi hatalı bulunmuştur. Mahkeme, hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsil edilmesi gereken yargılama giderinin belirtilen miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasını infaz aşamasında değerlendirilmesini uygun görmüştür. Bu nedenle, temyiz itirazlarının reddine karar verilmiş ve hüküm istem gibi onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi, ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/1723 E. , 2019/11053 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.