Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/6024 Esas 2018/185 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19/02/2015 gün ve 2014/763-2015/133 sayılı kararı bozan Daire’nin 25/01/2016 gün ve 2015/9992-2016/678 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin davalı Banka"nın kredi müşterisi olduğunu, müvekkili şirketin davalı Banka"dan 2000 ile 2004 yılları arasında almış olduğu 72 adet çeki içeren boş çek koçanının 20.05.2011 tarihinde çalındığını, müvekkili şirketin davalı Banka"ya olan kredi borcunu kapatıp teminat olarak verilen taşınmazın üzerindeki ipoteğin kaldırılmasını istediğini, ancak banka tarafından 72 adet çekin banka sorumluluk bedeli olan 43.200,00 TL"sinin bloke edilmedikçe ipoteğin kaldırılmayacağının bildirildiğini, bunun üzerine müvekkili şirket tarafından 43.200,00 TL"nin davalı Banka"ya 23.11.2012 tarihinde bloke edilerek taşınmaz üzerindeki ipoteğin kaldırıldığını, davalı Banka"nın söz konusu boş çek yapraklarından dolayı henüz doğmamış veya ileride doğabilecek bankanın sorumlu olduğu miktarın depo edilmesini müvekkili şirketten isteyemeyeceğini, anılan çeklerin basım tarihleri itibariyle değişen çek yasaları gereği çek geçerlilik koşullarını taşımadığı ileri sürerek 43.200,00 TL"nin bloke tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ve 72 adet boş çek yapraklarının kıymetli evrak niteliğinde olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davanın bloke edilen 43.200,00 TL yönünden kabulüne, dava konusu boş çek yapraklarının kıymetli evrak vasfında olmadığının tespitine ilişkin istemin reddine dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 7,80 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 275,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 11/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.