Dernekler Kanununa muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2012/3409 Esas 2014/4979 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/3409
Karar No: 2014/4979
Karar Tarihi: 24.04.2014

Dernekler Kanununa muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2012/3409 Esas 2014/4979 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, dernekler kanununa muhalefet suçundan yargılanan bazı sanıklar beraat etti. Ancak işitme engelliler spor kulübü derneğinin veznedarı olan bir sanık, dernek adına toplanan yardım paralarının bir kısmını derneğe intikal ettirmemesi sebebiyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edildi. Mahkeme, cezanın niteliği ve miktarı dikkate alınarak Asliye Ceza Mahkemesinin görevine girdiğini belirterek, görevsizlik kararı verilmesi gerektiğini vurguladı. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Dernekler Kanunu, Türk Ceza Kanunu'nun 155/1, 62, 50, 52, 52/4 ve 155/2 maddeleri, 5253 sayılı Kanun'un 32/f maddesi ve 5235 sayılı Kanun'un 11. maddesi.

9. Ceza Dairesi 2012/3409 E. , 2014/4979 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Dernekler Kanununa muhalefet
Hüküm : 1- Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında; Beraat
2- Sanık ... hakkında; 5253 sayılı Kanunun 32/f yollamasıyla TCK"nın 155/1, 62, 50, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklara atılı Dernekler Kanununa muhalefet suçunun niteliği itibariyle suçtan doğrudan doğruya zarar görmeyen ve bu nedenle de davaya katılma hakkı bulunmayan idarenin davaya katılmasına ilişkin olarak verilen karar hukuki değerden yoksun olup, hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, şikayetçi idare vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık ... müdafiinin temyizine gelince;
İddianamedeki anlatıma ve nitelendirmeye göre ... İşitme Engelliler Spor Kulübü Derneğinin suç tarihinde veznedarı olan sanığın dernek adına toplanan yardım paralarının bir kısmını derneğe intikal ettirmemesi şeklindeki eyleminin, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5253 sayılı Kanunun 32/f maddesi kapsamında bulunması nedeniyle anılan madde yollamasıyla TCK"nın 155/2. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturabileceği, maddede öngörülen cezanın nevi ve miktarı dikkate alınarak delilleri takdir ve davaya bakmanın 5235 sayılı Kanunun 11. maddesi uyarınca Asliye Ceza Mahkemesinin görevine girdiği, bu nedenle görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 24.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.