Esas No: 2021/413
Karar No: 2022/4543
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/413 Esas 2022/4543 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davanın konusu, tapu sicilindeki ölçü ve hesaplama hatası nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemidir. İlk derece mahkemesi, davanın kabulüne karar verirken, davalının istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi, istinafı esastan reddetmiştir. Temyiz edilen kararda, dava konusu taşınmazın ölçü ve hesaplama hatası nedeniyle yüzölçümünde 30.466,49 m2'lik azalma olduğu belirtilmiştir. Kararda, TMK'nın 1007. maddesi gereğince net geliri esas alınarak taşınmazın gerçek bedelinin davalıdan tahsiline karar verildiği açıklanmıştır. Kararda, davalı vekilinin temyiz itirazlarının yerinde olmadığı ve hükmün onanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 4721 sayılı TMK'nun 1007. maddesi, 6100 sayılı HMK'nun 353/1-b-1 maddesi, 3402 sayılı Kanun'un 22/2-a maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, tapu sicilinin hatalı tutulması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nun 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince, davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu Ankara İli, Akyurt İlçesi, Güzelhisar Mahallesi, 472 (yeni 4174 ada 21) parsel sayılı taşınmazın 1951 yılında yapılan genel arazi kadastrosu ile 92.850 m2 yüzölçümü ile tarla niteliği Hazine adına tescil edildiği, 03.10.1969 tarihinde davacıların murisi Necip ve Seyit Görgülü’ye Hazine tarafından devredildiği, davacılara ise miras ve satış yoluyla intikal ettiği, yüzölçümünde hata olduğuna ilişkin şerhin bulunmadığı, 472 parselin 87.314 m2 yüzölçümlü olarak tapuda kayıtlı iken 2016 yılında 3402 sayılı Kanun’un 22/2-a maddesi uyarınca yapılan uygulama kadastrosu sırasında 56.847,51 m2 yüzölçümüyle 4174 ada 21 parsel numarasını aldığı, 22/2-a uygulaması sonucu oluşturulan sınırların kadimden beri değişmediği, zeminindeki sınırlar ile uyumlu olduğu taşınmazın ilk kadastro tespiti esnasında ölçü ve hesaplama hatası yapıldığı uygulama kadastrosunun 08.04.2016 tarihinde kesinleşmekle 03.06.2016 tarihinde tapuda tescil işleminin yapıldığı, böylelikle taşınmazın yüzölçümünde 30.466,49 m2 azalma olduğu anlaşılmıştır.
Dava konusu taşınmaza net geliri esas alınarak değer biçilmesinde ve taşınmazın gerçek bedelinin TMK'nın 1007. maddesi gereğince davalı ...'den tahsiline karar verilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı ... vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 14/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
