18. Ceza Dairesi Esas No: 2019/818 Karar No: 2020/1628 Karar Tarihi: 20.01.2020
Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/818 Esas 2020/1628 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hakaret suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilen bir ceza davasında yapılan temyiz başvurusu incelenmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığın hakaret eylemine dair suçu işlediği ve cezalandırılması gerektiği kesin ve tutarlı biçimde belirlenmiştir. Ancak, ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece bozulmasından sonra verilen daha ağır cezanın tekerrüre esas alınması hukuka aykırı olduğundan, Mahkeme kararı düzeltme ile onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 1412 sayılı CMUK'nun 326. ve 322. maddeleri ile 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi belirtilmiştir.
18. Ceza Dairesi 2019/818 E. , 2020/1628 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakaret HÜKÜM : Mahkumiyet KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır. Ancak; İlk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece bozulmasından sonra, "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilmeden ve önceki hükümde tekerrüre esas alınan ilamda yer alan cezadan daha ağır ceza içeren ilamın tekerrüre esas alınması suretiyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası; tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmın sonuna, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın aleyhine değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın bozma öncesi tekerrüre esas alınan iki ilamda yer alan toplam ceza miktarı olan 10 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.