Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/562 Esas 2020/488 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/562
Karar No: 2020/488
Karar Tarihi: 29.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/562 Esas 2020/488 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı belediye ile davalı şirket arasında bir hizmet alım sözleşmesi bulunmaktadır. Sözleşme kapsamında dava dışı bir işçinin müvekkil aleyhine açtığı işçilik alacakları davası sonucunda dava lehine sonuçlanmış ve müvekkil tarafından yapılan ödeme davalının sorumluluğunda olan bir ödemedir. Davacı, ödenen bedelin davalıdan tahsil edilmesini talep etmektedir. Davalı ise davayı reddetmektedir. Mahkeme, işçiye yapılan ödemenin davalının sorumluluğunda olduğuna ve tazminatın davalıdan tahsil edilmesine karar vermiştir. Davacı vekili kararı temyize etmiştir ancak istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (HUMK) 427. maddesi ile 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'a eklenen ek-madde 4'ün yeniden değerleme oranı dikkate alındığında, temyiz sınırının altında kalan istemin reddedilmesi gerektiği belirtilmektedir.

23. Hukuk Dairesi 2019/562 E. , 2020/488 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçininmüvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; işçi ..."nin davalı şirkette davacı belediyenin sorumluluğundaki temizlik işini yaptığı dönemde kıdem tazminatı, ücret alacağı, hafta ve genel tatili ücreti alacağından işçi olarak çalıştıran davalı şirketin tam sorumluluğu bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK’a eklenen ek-madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir. İstemin reddedilen kısmı, anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.