9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/3941 Karar No: 2020/788 Karar Tarihi: 07.07.2020
Görevi kötüye kullanmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3941 Esas 2020/788 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, görevi kötüye kullanmak suçundan sanığın TCK'nun 257/1, 62/1, 50/1, 52/4 maddeleri uyarınca 3000 TL para cezasına çarptırılmasına karar verdi. Ancak kararın gerekçesinin yetersiz olduğu ve suç kastının nasıl yenilendiği konusunda açıklama yapılmadığı için, mahkeme kararı temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda, mahkeme kararının kanuna aykırı olduğu ve bozulmasına karar verildi. Sanığın zincirleme suç işlediği ve tek bir hükümle cezalandırılması gerektiği belirtilirken, ayrı ayrı cezalandırılmasının kanuna aykırı olduğu vurgulandı. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Anayasa'nın 141, TCK'nun 43, 3 ve 61, CMK'nın 34, 230 ve 289/1-g, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve CMUK'nın 321.
9. Ceza Dairesi 2020/3941 E. , 2020/788 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Görevi kötüye kullanmak Hüküm : TCK"nun 257/1, 62/1, 50/1, 52/4. maddeleri uyarınca 3000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına (iki defa)
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetime olanak verecek biçimde gerekçeli olması; gerekçenin zorunlu olduğu, keza verilecek kararın Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih 2014/8-145 Esas ve 2015/145 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı açıklayan yeni hükmün kesinleştiğinde bir başka kararın varlığını gerektirmeden infaza esas alınabilecek nitelikte olması gerektiği" gözetilmeden, gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması, Kabule göre de; 2006-2008 yıllarını kapsayan eylemler hakkında atılı suçları bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda işleyen sanığın eylemlerinin TCK"nın 43. maddesi uyarınca zincirleme suç kapsamında kaldığı, aynı Kanunun 3, 61. maddeleri de gözetilerek tek hüküm kurulması gerektiği nazara alınmadan ve suç kastının nasıl yenilendiği, eylemlerin neden bağımsız suç kabul edildiği denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle gösterilmeden yüklenen suçlardan ayrı ayrı cezalandırılmasına hükmedilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.