Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/12451 Esas 2017/5194 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 03/09/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamının dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-) Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, hakaret eylemine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı tarafından kendisine alenen hakaret edildiğini iddia ederek manevi zararın tahsilini istemiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davalının eylemi sabit kabul edilerek istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece gerekçeli kararın 6 nolu bendinde "Davalı kendisini vekil ile temsil ettirmiş ise de, manevi tazminat miktarı hesaplanırken TBK 51-52. maddeleri göz önünde bulundurulduğundan manevi tazminatın reddedilen kısmı üzerinden davalı vekili lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına" şeklinde karar verilmiştir. TBK 51 ve 52. maddeleri manevi tazminatın kapsamının belirlenmesine ilişkin olup, ücreti vekalete ilişkin değildir. Bu husus bozmayı gerektirir ancak anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HUMK 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 6. bendinin silinerek yerine "Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde geçerli olan AAÜT"nin 10/2 maddesi uyarınca 1.500 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" cümlesinin yazılmasına; diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.