MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 02/12/2014 gün ve 2014/211 - 2014/230 sayılı kararı onayan Daire"nin 07/12/2015 gün ve 2015/5619 - 2015/13093 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili; müvekkilinin tarım ve tohumculuk sektöründe faaliyet gösterdiğini, “ASGEN” markasını 29.11.2002 tarihinde 2002/30815 no"da adına tescil ettirdiğini, bu ibareyi aynı zamanda ticaret unvanında kullandığını, müvekkil firma ile aynı alanda faaliyet gösteren davalının müvekkile ait marka ve ticaret unvanıyla iltibasa mahal verir şekilde “ESGEN” ibaresini ticaret unvanı olarak kendi mal ve hizmetlerinde kullandığını, davalıya bu eylemlerine son vermesi için müvekkilince yapılan ihtarın sonuçsuz kaldığını, davalının aynı zamanda müvekkil firmadan ayrılan iki kişiyi de çalıştırmaya başladığını, bu hususta dava ve tazminat haklarını saklı tuttuklarını ileri sürerek markaya ve ticaret unvanına vaki tecavüz ve haksız rekabet teşkil eden eylemlerin tespitine ve bu eylemlere son verilmesine, bu eylemlerin sonuçlarının ortadan kaldırılmasına, davalının haksız rekabet ve tecavüz teşkil eden her türlü ürün, ambalaj, reklam, broşür, katolog ve sair tanıtım malzemesinin toplatılarak imhasına, kullanmakta olduğu tabelaların sökülmesine, davalının ticaret unvanında yer alan “ESGEN” ibaresinin ticaret unvanından silinmesine, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 1.000.00 TL maddi tazminatın 11.02.2011 tarihli ihtarnamenin davalıya tebliğinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kabulüne dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve zararın olayların olağan akışına göre, yargıç tarafından değerlendirileceğini öngören TBK’nin 50. (BK’nin 42.) maddesinde öngörülen kuralın uygulanmasının, rakam olarak zararın ispat olanağının bulunmamasına bağlı olmasına, her ne kadar mahkemece maddi tazminatın belirlenmesi bakımından bilirkişi incelemesi yapılmadan TBK’nin 50. (BK’nin 42.) maddesi uyarınca maddi tazminata hükmedilmiş ise de hükmedilen maddi tazminatın taleple bağlı kalınarak hükmedilmiş bulunmasına ve karar düzeltme isteyen tarafın sıfatına göre fazlaya ilişkin maddi tazminatın ayrıca açılabilecek ek davada belirlenebilecek olmasına göre davacı vekilinin karar düzeltme istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme istemlerinin HUMK 442. maddesi uyarınca REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 14,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 11/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.