Kasten yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 87/1, 87/1-c ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Hınıs Asliye Ceza Mahkemesinin 25.09.2012 tarihli ve 2009/612 Esas, 2012/284 Karar sayılı kararının Dairemizin 26.05.2015 tarihli ve 2014/25452 Esas, 2015/17542 Karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, bu kez sanığın 5237 sayılı Kanun"un 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Hınıs Asliye Ceza Mahkemesinin 11.09.2018 tarihli ve 2015/201 Esas, 2018/365 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 12.09.2019 tarihli ve 2019/10821 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2019 tarihli ve 2019/93312 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Hınıs Asliye Ceza Mahkemesinin 25.09.2012 tarihli kararında, sanığın sabit görülen fiili sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 87/1, 87/1-c ve 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedildiği ve aleyhe temyiz edilmeksizin, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 26.05.2015 tarihli ve 2014/25452 Esas, 2015/17542 Karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip evvelce tayin olunan cezanın sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğiden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dairemizin 26.05.2015 tarihli ve 2014/25452 Esas, 2015/17542 Karar sayılı bozma ilamından önce sanığın neticeten "2 yıl 6 ay" hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği; söz konusu kararın yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış haklarının dikkate alınması gerektiği belirtildiği halde; bozma ilamından sonra kurulan 11.09.2018 tarihli hükümde, sanığın neticeten "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle kazanılmış hakkı ihlal edilmiştir. Ancak 11.09.2018 tarihli hükmün dosyanın diğer sanıkları ..., ..., ..., ... ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 07.05.2019 tarihli ve 2019/1926 Esas, 2019/9757 Karar sayılı kararı ile belirtilen nedenle hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmesinden sonra CMUK’un 325. maddesi uyarınca bozma nedeninin hükmü temyiz etmeyen sanık ..."a da SİRAYETİNE hükmedilmiştir. Böylece talepnamedeki düşünce yönünden Dairemizce önceden verilen bir kararın bulunduğu anlaşıldığından kanun yararına bozma talebi yerinde görülmemiştir.
Açıklanan bu nedenle sanık ... hakkındaki Hınıs Asliye Ceza Mahkemesinin 11.09.2018 tarihli ve 2015/201 Esas, 2018/365 Karar sayılı kararına yönelik, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.