Hırsızlık - güveni kötüye kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10481 Esas 2019/15075 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10481
Karar No: 2019/15075
Karar Tarihi: 23.10.2019

Hırsızlık - güveni kötüye kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10481 Esas 2019/15075 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Ceza Dairesi tarafından verilmiştir. Sanık hakkında hırsızlık ve güveni kötüye kullanma suçlamaları yapılmıştır. Mahkeme, güveni kötüye kullanma suçundan \"hüküm kurulmasına yer olmadığına\" karar vermiştir. Ancak bu kararın, temyizi olanaklı olmayan bir karar olduğu belirtilerek, sanığın bu istemi reddedilmiştir. Hırsızlık suçu ile ilgili ise, verilen cezanın miktarına ve türüne göre istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi gerektiği belirtilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen temyiz isteminin reddi kararı doğru bulunmuştur. 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkındaki kararın dayandığı kanun maddeleri belirtilmemiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/10481 E. , 2019/15075 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, güveni kötüye kullanma
HÜKÜMLER : Red-hüküm kurulmasına yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)Sanığın güveni kötüye kullanma suçu ile ilgili temyiz talebi hakkında yapılan incelemede;
Sanığın güveni kötüye kullanma suçundan "sanık hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına," şeklinde karar verilmesine ilişkin karara yönelik temyiz itirazında bulunduğu görülerek yapılan incelemede;
Hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin kararın 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesi uyarınca hüküm niteliğinde bulunmayıp temyizi olanaklı olmadığından, sanığın bu konudaki isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİ,
II) Sanığın hırsızlık suçu ile ilgili temyiz talebi hakkında yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 12.02.2019 tarihli, 2018/2648 E. 2018/2852 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA 23.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.