Katılan ...’a yönelik silahla kasten basit yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.10.2018 tarihli ve 2016/1309 Esas, 2018/884 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 18.09.2019 tarihli ve 2019/5941 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2019 tarihli ve 2019/93107 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında düzenlenen iddianamenin anlatım kısmında, sanığın katılan Ali"ye yönelik darp eylemini gerçekleştirdiği belirtilmiş ise de, bu eylemin silahtan sayılan bir alet ile gerçekleştiğine yönelik bir anlatım olmadığı gibi sevk maddelerinde de 5237 sayılı Kanun"un 86/3-e maddesine yer verilmediği, dolayısıyla sanığa 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verildikten sonra sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık ...’ın katılan... ’ı basit yaralama suçundan mahkumiyetine dair Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.10.2018 tarihli ve 2016/1309 Esas, 2018/884 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.