4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/1663 Karar No: 2020/2245 Karar Tarihi: 03.02.2020
Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1663 Esas 2020/2245 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık silahla tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından mahkum edilmiş ancak yaralama suçu için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Sanığın hakaret suçu yönünden savunmasına neden itibar edilmediği belirtilmemiş ve yaralama suçu için dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle TCK’nın 62 ve CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Verilen karar, CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, TCK'nın 62. maddesi ve CMK'nın 231. maddesi.
4. Ceza Dairesi 2016/1663 E. , 2020/2245 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama HÜKÜMLER : Mahkumiyet , ceza verilmesine yer olmadığı
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; A-Sanık ..."a yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, B-Sanık ... hakkında hakaret ile sanık ... hakkında yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde; 1-Sanık ..."ın hakaret suçu yönünden; Sanığın tüm aşamalarda hakaret iddiasını reddetmesi, soruşturma ve kovuşturma aşamasında dinlenen tanıkların sanığın hakaret ettiğine ilişkin beyanda bulunmamaları, katılanın da kovuşturma aşamasında sanığın kendisine hakaret ettiğine dair beyanda bulunmaması karşısında; sanığın hakaret suçu yönünden savunmasına neden itibar edilmediği, hangi delile dayanılarak hakaret suçunun işlediği kanaatine varıldığı açıklanmadan yetersiz ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi , 2-Sanık ..."in yaralama suçu yönünden; Katılanın dosyaya yansıyan somut (maddi) bir zararının bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel oluşturmaması, sanığın sabıkasız olması ve sanığın dosyaya yansıyan olumsuz bir kişiliğinin de bulunmaması karşısında, dosya kapsamına uygun düşmeyen, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK’nın 62 ve CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan sanık ... müdafiinin ve sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.