Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2376 Esas 2019/13340 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2376
Karar No: 2019/13340
Karar Tarihi: 06.11.2019

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2376 Esas 2019/13340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanıklar hakkında yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve tehdit suçlarından hüküm vermiştir. Sanıkların temyiz itirazları incelenmiştir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar temyiz edilemeyeceği için reddedilmiştir. Sanık ...'ya verilen tayin edilen adli para cezası kesin nitelikte olduğu için temyiz edilemeyeceği kabul edilmiştir. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ceza tayini gerekirken, sanık hakkında ayrı ayrı hükümler verilmesi yasaya aykırı bulunmuştur. Sanık ... hakkında verilen hüküm bu sebepten dolayı bozulmuştur. Kararda, CMK'nın 231/12. maddesi ve 317. maddesi ile 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde yer almaktadır.
8. Ceza Dairesi         2019/2376 E.  ,  2019/13340 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Katılan vekilinin temyiz dilekçesinin kapsamına göre sanıklar hakkında yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve tehdit suçlarından verilen hükümlere ilişkin olarak yapılan incelemede;
    I-Sanık ... haklarında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, 5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesi hükmüne göre itirazı kabil kararlardan olup temyizi mümkün bulunmadığından ve katılan vekilinin itirazının ... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 16.07.2013 tarih ve.... D. iş sayılı kararı ile reddedildiğinden, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
    II-Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
    Tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından,katılan vekili ve sanığın temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
    III-Sanıklar hakkında tehdit suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
    Mahkemece, kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin, suçun sabit olduğuna, eksik inceleme yapılarak beraat kararı verildiğine, aynı delillerle diğer suçlardan mahkumiyet hükmü kurulduğu gözetildiğinde bu suçtan dolayı verilen beraat kararlarının çelişkili olduğuna yönelik temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
    IV-Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde; Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre katılan vekilinin tayin edilen cezanın miktarına,sanık ... müdafiinin, eksik inceleme yapıldığına sanık hakkında verilen cezanın maddi hakikatle bağdaşmadığına ve teşdiden cezalandırma yapılmaması gerektiğine, sanıklar ... ve ...’ın ise,mahkumiyetlerine yeter delil bulunmadığına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
    V-Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
    Sanık ... ve diğer sanıkların, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği sırada mağduru basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde yaraladıklarının tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, mevcut yaralanmanın TCK.nın 109/2. maddesinde düzenlenen suçun cebir unsuru içinde kaldığı gözetilerek sadece kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ceza tayini gerekirken, sanık hakkında hem kasten yaralama hem de kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ayrı ayrı hüküm kurulması,
    Yasaya aykırı,katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.