Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14334 Esas 2019/19680 Karar Sayılı İlamı

Basit yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 29/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Menderes 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.07.2018 tarihli ve 2018/273 Esas, 2018/304 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 18.09.2019 tarihli ve 2019/7869 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.10.2019 tarihli ve 2019/93490 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, ikinci defa tekerrüre esas alınan Devrekani Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2011 tarihli ve 2011/5 Esas, 2011/21 sayılı kararında tekerrüre esas alınan Devrekani (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 20.04.2010 tarihli ve 2008/128 Esas, 2010/76 sayılı kararına konu 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 237. maddesinde düzenlenen resmi nikah olmadan dini nikah kıydırma suçunun 10.06.2015 tarihli 29382 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 27.05.2015 gün ve 2014/36 Esas, 2015/51 Karar sayılı ilamı ile anılan suçun 5237 sayılı Kanunda karşılık geldiği 230/5. maddesinin beşinci fıkrasının iptal edilmesi karşısında, 5237 sayılı Kanun"un 58/2-b maddesi uyarınca anılan cezanın tekerrüre esas alınamayacağı, dolayısıyla sanığın mükerrir olduğu sabit olmakla beraber sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Menderes 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.07.2018 tarihli ve 2018/273 Esas, 2018/304 Karar sayılı kararının 5271 sayılı 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, hüküm fıkrasındaki “Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Devrekani Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/5 Esas 2011/21 Karar sayılı ilamında da sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58 maddesi uygulanmış olması karşısında sanık hakkında ikinci kez mükerrir uygulanmasına, sanığın 5275 sayılı Kanunun 108/2 uyarınca koşullu salıvermeden yararlanamayacağına,” şeklindeki paragrafın hükümden çıkarılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.