MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı (sanıklar Medeni ile Hakan); kasten yaralama, hakaret, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar); mala zarar verme (sanık ...)
HÜKÜM : Sanıklar Medeni ile Hakan"ın kasten yaralama suçundan mahkumiyetleri ile diğer atılı suçlardan beraatlerine, sanık ..."nın müsnet suçlardan beraatine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar Medeni ile Hakan haklarında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000"er TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin miktar itibarıyla CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, katılan vekilinin anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar Medeni ile Hakan haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret; sanık ... hakkında kasten yaralama, hakaret, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma; sanık ... hakkında ayrıca mala zarar verme suçlarından kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 11.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.