Dolandırıcılık - hakaret - tehdit - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8729 Esas 2020/11246 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8729
Karar No: 2020/11246
Karar Tarihi: 09.11.2020

Dolandırıcılık - hakaret - tehdit - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8729 Esas 2020/11246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi tarafından dolandırıcılık, hakaret ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı sanık ve savcı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuş, hakaret suçundan istinaf başvurusu reddedilirken, tehdit suçundan istinaf başvurusunun esastan reddi ve dolandırıcılık suçundan hükmün kaldırılması sonucu hapis cezasına adli para cezası eklenmesi şeklinde mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Sanık, dolandırıcılık suçu yönünden esastan reddine karar verilen başvuruyu temyiz etmiştir. Yapılan incelemede, kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilebilecek suçlar arasında olmadığı ve hakaret ve tehdit suçu yönünden hükmolunan cezanın miktarı göz önünde bulundurularak istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a maddesi uyarınca, beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığı vurgulanmıştır. Kararda ayrıca, 7188 sayılı Yasa'nın 29. maddesi ile CMK'nın 286/3. fıkrasında yapılan değişiklik uyarınca temyiz isteminde bulunulduğu belirtilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2020/8729 E. , 2020/11246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Dolandırıcılık, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddine dair 10/12/2019 tarihli ek karar

Dolandırıcılık, hakaret ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı sanık ve O yer Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi’nce hakaret suçundan istinaf başvurusunun reddine, tehdit suçundan istinaf başvurusunun esastan reddine, dolandırıcılık suçundan hükmün kaldırılması suretiyle hapis cezasına adli para cezasını eklemek suretiyle mahkumiyet hükmü kurulduğu sanık tarafından temyiz talebinde bulunulması sonucu Dairemizce başvurunun dolandırıcılık suçu yönünden esastan reddine karar verildiği, söz konusu kararın kesinleşmesinden sonra sanık tarafından 7188 sayılı Yasanın 29. maddesi ile CMK’nın 286/3. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca temyiz isteminde bulunulduğu ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair ek karar verdiği, bu karar da sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi’nin dolandırıcılık, hakaret ve tehdit suçlarından verilen hakaret suçundan istinaf başvurusunun reddine, tehdit suçundan istinaf başvurusunun esastan reddine, dolandırıcılık suçundan hükmün kaldırılması suretiyle mahkumiyet hükmüne karar verilmesine ilişkin hükümleri temyiz ettiği, ancak Dairemizce dolandırıcılık suçundan inceleme yapılarak, tehdit ve hakaret suçlarının inceleme konusu yapılmadığı anlaşılmakla, bu suçlara da ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün istinaf incelemesinden geçerek kesinleştiği, kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin 7188 sayılı Yasanın 29. maddesi ile CMK"nın 286/3. fıkrası olarak eklenen temyiz edilebilecek suçlardan olmadığı, tehdit ve hakaret suçu yönünden hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi’nin 10/12/2019 tarih ve 2017/1864 Esas , 2019/159 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik yönelik temyiz isteğinin 5271 sayılı CMK"nın 298 maddesi gereğince REDDİNE, 09/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.