Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9801 Esas 2020/6044 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9801
Karar No: 2020/6044
Karar Tarihi: 08.12.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9801 Esas 2020/6044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya 8. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/200-2017/153 sayılı karar, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilen karar, Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiştir. Yargılamada usul işlemleri kanuna uygun yapılmış, deliller hukuka uygun olarak elde edilmiş, iddia ve savunmalar yerinde görülmüştür. Ancak, sanık hakkında belirlenen temel cezanın artırım oranı doğru yapılmış olmasına rağmen, uygulama maddesi kanuna aykırı olarak belirtilmiştir ve karar bu nedenle bozulmuştur. Kanun maddesi hatası düzeltilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5, TCK’nın 53, 58/9, 62/1 ve 63. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/9801 E. , 2020/6044 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Antalya 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.12.2017 tarih ve 2017/200 - 2017/153 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5, TCK’nın 53, 58/9, 62/1 ve 63. maddeleri uyarınca mahkûmiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen temel cezanın, suçun niteliği gereği artırılırken artırım oranı doğru yapıldığı halde uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi yerine 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasındaki “ 3713 sayılı yasanın 5. maddesi" ibaresinin çıkarılıp yerine "3713 sayılı yasanın 5/1. maddesi" yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Antalya 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.