İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... Bakanlığı ve davalı ..."nin tüm, davalı ...."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı iş akdinin emeklilik nedeniyle son bulduğunu öne sürerek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne, karar verilmiştir.
İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin ikinci fıkrasında, devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Yasanın 6 ncı maddesinde sözü edilen devreden işveren için öngörülen iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.
Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden son işveren sorumlu olup, devreden işverenin bu işçilik alacaklarından herhangi bir sorumluluğu bulunmamaktadır.
İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır.
Somut olayda, davacı iddia ettiği fesih tarihinde davalı ....-.... Ortaklığı"nda çalışmamakta; .... Ortaklığı"nda çalışmaktadır. Davacının davalı adi ortaklıktaki çalışması 01.01.2009-31.12.2011 tarihleri arasındadır. Dolayısıyla fesih tarihinde adi ortaklığı oluşturan şirketlerden .... son alt işveren sıfatını taşımakta olup mahkemece bu şirket hakkında verilen karar isabetli ise de, .... son alt işveren olmadığından bu şirketin feshe bağlı alacak olan yıllık izin ücreti alacağından sorumlu tutulması hatalıdır. Yine, kıdem tazminatı açısından davalılardan ....nin sorumluluğunun davacının işe giriş tarihinden bu şirketten ayrıldığı tarihe kadar olan süre için ve bu şirketin işi devrettiği tarihteki ücret ile sınırlı olduğu düşünülmeden tüm kıdem tazminatından davalı ....nin de müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması isabetsizdir.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı şirkete iadesine, 21.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.