Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/11748 Esas 2022/4909 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın hazine adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare ve bir kısım davalılar vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nce kabulü ile Şile Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 26.12.2018 tarihli ve 2016/576 E. - 2018/416 K. sayılı kararının kaldırılmasına, davanın yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmiş olup; bu karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nin 24.06.2021 tarihli ve 2019/1305 E.- 2021/383 K. sayılı Ek kararı ile HMK’nın 353/1-a-6 maddesi gereği verilen kararın kesin olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, bu Ek karar, davacı idare vekilince süresi içinde temyiz edilmiştir.
HMK'nın 353/l-a-6 maddesinde, ilk derece mahkemesince, uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmadan kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27.05.2021 tarihli ve 2020/(20)5-451 E. -2021/636 K. sayılı ilamı da gözetilerek, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a-6 maddesi gereğince verilen karar; aynı Kanun'un 353/1-a ve 7251 sayılı Kanun'un 39. maddesi ile eklenen 362/1-g maddesi uyarınca kesin olup, bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağından, davacı idare vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 17/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.