Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25637 Esas 2019/22028 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile davacıya ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar Cevaplarının Özeti:
Davalı ... vekili; zamanaşımı def"inde bulunmuş, işletme hakkının 01.01.2011 tarihinde devredilmiş olup müteselsil sorumluluğun devam ettiği 2 yıllık sürenin dolduğunu, davacı iddialarının yerinde olmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili; davalılar arasında İşletme Devir Hakkı Sözleşmesi imzalandığını, bundan dolayı davacı taleplerine yönelik müvekkilinin sorumluluğunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; toplanan deliller ve bilirkişi raporlarına göre davanın kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanun"un 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır.
Dosya içeriğine göre; sayaç okuma elemanı olarak çalışan davacının 2000- 31.12.2010 arasında davalı devreden işveren ... nezdinde, 01.01.2011- 30.01.2012 tarihleri arasında ise davalı devralan işveren ... nezdinde çalıştığı sabittir. Bu itibarla, 01.01.2011 tarihinde ..."ın ... şirketine devrinden sonra da çalışmaya devam ettiği anlaşılmaktadır. İşyeri devir olgusuna göre, 4857 sayılı Kanun"un 6. maddesi gereğince devreden işverenin fazla çalışma, hafta tatili çalışması ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından sorumluluğu devir tarihinden itibaren iki yıl olduğundan ve bu süre dava tarihi itibariyle geçtiğinden davalı ... şirketinin bu alacaklardan diğer davalı ile müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması hatalıdır.
3- Öte yandan, gerekçeli karar başlığında tüzel kişiliği bulunmayan .... Müessese Müdürlüğünün davalı olarak gösterilmesinin mahallinde düzeltilebilir hata olduğu görülmekle, bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 02.12.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.