Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6486 Esas 2019/15053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın gerekçeli kararın tebliği sırasında kendisinin askerlik görevini yaptığı ve bu nedenle hakkındaki karardan haberinin olmadığını, bu nedenle eski hale getirme talep ettiği, 5271 sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme talebini inceleme yetkisinin Yargıtay"a ait olduğu gözetilerek, mahkemece eski hale getirme talebinin reddine ilişkin 31.08.2016 tarihli ek karar yok hükmünde kabul edilmekle;
Sanığın dilekçesi sonucu yazılan müzekkereye Bartın Askerlik Şube Başkanlığınca verilen cevapta, sanığın 14 Mayıs 2015 tarihinde eğitim birliğine katıldığı ve 07 Mart 2016 tarihinde terhis edildiği, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 14. maddesinde askeri şahıslara tebligat usulünün açıklandığı, bu madde uyarınca "...Astsubaylar hariç olmak üzere erata yapılacak tebliğler, kıta kumandanı ve müessese amiri gibi en yakın üste yapılır..." hükmü karşısında sanığın mahkeme aşamasında bildirdiği adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu, yine her ne kadar sanığın terhis olduktan sonra cezaevinde iken gerekçeli kararın kendisine tebliğini istediği ve kararın 15.03.2016 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmış ise de kararın 5271 sayılı CMK"nın 35. maddesine aykırı olarak usulsüz olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanığın eski hale getirme ve temyiz talebinin kabulü gerekmekle yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kuruan hükmün incelenmesi neticesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, bu suç bakımından sanığın temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesi neticesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde neticeten 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine yazılı şekilde 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından, suça sürüklenen çocuk hakkında ise 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilmesi hususu infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 23/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.