4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12846 Esas 2021/3783 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12846
Karar No: 2021/3783
Karar Tarihi: 10.03.2021

4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12846 Esas 2021/3783 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçunu işlediğine ve hükümlü olduğuna karar vermiştir. Ancak, suçun işlendiği tarihteki yasa ile sonraki yasaların değişmesinden dolayı önce temel ceza belirlenmesi, ardından cezada indirim yapılması ve etkin pişmanlık gibi hükümlerin somut olaya uygulanarak sonucuna göre uygulama yapılması gerektiğine karar vermiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Gümrük İdaresi'nin davaya katılan olarak kabul edilmesi ve vekalet ücreti hükmedilmesi istenmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasanın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri, geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 53. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/12846 E. , 2021/3783 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresinin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücreti hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.