MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/11/2014 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalının, 08/06/2013 ve 09/06/2013 tarihlerinde, Milli Eğitim Bakanlığı bünyesindekiler tarafından takip edilen ....com adlı internet paylaşım sitesinde, ...“Demek aynı soy ismini taşımaktan bu kadar korkarak açıklama gereği hissettiniz. Korkaklık başa bela ne edersiniz. Ama doğru korkak tavşan uzun yaşarmış ... Bey. Uzun ömürler dilerim” “hayatım boyunca cesurdum. Başımı hiçbir zaman kuma gömmedim. Bunu da makam ve mevki beklemeden yaptım” şeklinde eleştiri sınırlarını aşan ifadeler ile kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu, hakkında kamu davası açıldığını ve cezalandırıldığını beyan ederek, uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının, davacıya yönelik ifadelerinin kişilik haklarına saldırı oluşturduğu, ceza yargılaması neticesinde de eylemin sabit kabul edilerek cezalandırılmasına karar verildiği gerekçesi ile, istemin kabulüne karar verilmiştir.Dosya kapsamına göre; ceza mahkemesinde verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Anılan karar TBK"nın 74. maddesi anlamında hukuk hakimini bağlayıcı nitelikte bir karar değildir. Somut olayın oluş şeklinin, hukuk hakimi tarafından deliller serbestçe değerlendirilerek takdir edilmesi gerekir. AİHM"si 22 Nisan 2013 tarihli 48876/08 başvuru nolu kararında “İfade özgürlüğünün, demokratik bir toplumun vazgeçilmez esasını ve bu toplumun gelişiminin ve her bireyin kendini gerçekleştirmesinin temel koşulunu oluşturduğunu, 10. maddenin 2. fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla ifade özgürlüğünün sadece kabul edilen, zararsız ya da farklı olan «bilgi» ya da «düşünceler» için değil ama ayrıca hoşa gitmeyen, sarsıcı ya da rahatsız edici olanlar için de geçerli olduğunu, bunların, «demokratik toplumun» onlarsız olamayacağı çoğulculuğun, hoşgörünün ve açık fikirliliğin gereği olduğunu, 10. maddede açıklandığı gibi bu özgürlüğe yapılan sınırlamaların her halde dar yorumlanması gerektiğini ve herhangi bir sınırlama gereksiniminin ikna edici bir biçimde ortaya koyulması gerektiğini,...” ifade etmektedir.Somut olaya gelince; davalının, davacı hakkında sarf ettiği ve mahkemece kişilik haklarına saldırı oluşturduğu kabul edilen ifadelerin, yukarıda değinildiği gibi hoşa gitmeyen, sarsıcı hatta rahatsız edici olanları dahi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi 10. maddesi, Anayasa 26. maddesi uyarınca ifade ve düşünce özgürlüğü kapsamında korunması gerektiği; icapsız, kaba ve kişisel değer yargısı niteliğinde uyuşmazlık konusu beyanların eleştiri sınırlarında kaldığının kabulü ile istemin tümden reddine karar verilmesi gerekirken kabulü doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halide geri verilmesine 26/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.