Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5348 Esas 2019/1238 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 22/3, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Taksirle yaralama suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde yapılan değişiklikten önce, olay tarihinde de uzlaştırma kapsamında olduğu ve dosya kapsamından uzlaştırma hükümlerinin uygulandığı anlaşıldığından; tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki özel halk otobüsü ile gündüz vakti seyir halinde iken yolcu indirmek için ön kapıyı açtığı, yolcu indikten sonra açık olan ön kapıyı kapatmadan 2 dakika daha seyrine devam ettiği, bu esnada katılanın otobüsten inmek için ön kapıya yaklaştığı, sanığın hızını iyice azalttığı ancak katılanın sanığın otobüsü durdurmasını beklemeden otobüsten inmeye çalışırken düşerek vücut fonksiyonlarını 2. derecede etkileyecek şekilde yaralandığı olayda; sanığın biniş için kullanılan ön kapıyı 2 dakika açık bırakarak seyrine devam etmesinin bilinçli taksir koşullarını oluşturmayacağı; sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/5. maddesine göre soruşturulmasının ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu, katılanın GOP Üniversite Hastanesinde kolluk birimlerince alınan 29/04/2014 tarihli beyanında, sanıktan şikayetçi olmadığı, mahkemece alınan 20/02/2015 tarihli beyanında, sanıktan şikayetçi olduğunu beyan etmiş ise de, kollukça alınan ilk ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını açıkça ifade eden katılanın vazgeçmeden sonra tekrar şikayetçi olmasının hukuki sonuç doğurmayacağı gözetilmeden, sanık hakkındaki kamu davasının şikayet yokluğu sebebiyle düşmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA 04/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.