MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 04/08/2006 tarihinden sonra, ... Makina San. ve Tic. Ltd. Şti."nin müdürü olan sanık ..."in, 2006 ve 2007 yıllarında sahte fatura düzenlediğinin iddia edildiği davada; sanığın “... Devir aldıktan sonra şirkete ait bütün evrakları muhasebecilik yapan ..."a teslim etmiştik. Fakat ..."tan bize evraklar bir daha geri verilmedi. Ben ilgilenmedim. Şirkete ait herhangi bir dükkan depo vs kiralamadık. Şirket adına hiçbir ticari faaliyet yapmadım. Muhasebeci ..."un daha sonra yurtdışına kaçtığını, bu tür işlerle uğraştığını öğrendim. Dosya içerisindeki faturalar benim tarafımdan kesilmiş değildir. Benim bilgim dahilinde değildir. Muhtemelen muhasebeci ... ile birlikte vefat eden ortağım ile birlikte düzenlenmiş olabilir.” diyerek suçlamayı ve dosya kapsamında örneği bulunan 27.12.2006 ve 20.10.2006 tarihli iki faturadaki imzayı kabul etmemesi; 2007 yılında düzenlendiği iddia olunan fatura örneklerinin ise dosya kapsamında bulunmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, 2007 takvim yılı için suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip, dosya arasına konulmasından sonra incelenerek, 213 sayılı Yasanın 227. maddesinin 3. fıkrasındaki düzenleme de gözetilip, aynı yasanın 230. maddesinde öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi; faturaları kullanan şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı ve kamu davası açılıp açılmadığı araştırılarak, açıldığının tespiti halinde dava dosyasına intikali sağlanıp ayrıntılı özetinin tutanağa geçirilmesi ve bu davayı ilgilendiren bilgi ve belgelerin onaylı örneklerinin alınarak dosyaya konulması; faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler tanık olarak dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları kullananların yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak gerekli görülmesi halinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması; sanığın işletmenin faaliyetleriyle ilgili verdiği beyanname ve düzenlediği işletmeye ait bir belge, vergi dairesi ve ilgili kurumlara sunulan tüm belge asılları ile faturalardaki imza ve yazıların sanığa aidiyeti yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2-Kabule göre;
a) 2007 yılı için birden fazla sahte fatura düzenlenmesi nedeniyle şartlarının neden oluşmadığı tartışılmadan, TCK"nın 43. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kazanılmış hakların saklı tutulmasına, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.