Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11772 Esas 2019/19618 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11772
Karar No: 2019/19618
Karar Tarihi: 04.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11772 Esas 2019/19618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Mağdurun beyanlarındaki çelişkiler ve doktor raporundaki bulgular karşısında, sanığın sopa ile vurduğuna ilişkin eyleminin sabit olmadığı belirtilmiştir. Ancak, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve hükümden bazı kanun maddeleri sebebiyle bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 86/3-e maddesi (silah olarak kullanılan sopa ile yaralama suçu) ve 29. maddesi (haksız tahrik hükmü), Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal eden kararı sonrası hak yoksunlukları açısından yeniden değerlendirme gerektiren 53/1. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2019/11772 E. , 2019/19618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdurun olayın akabinde kollukta alınan beyanında, babası olan sanığın kendisine odun sopa ile vurduğuna ilişkin beyanının bulunmaması, sadece kulağını ısırdığını belirtmesi ve düzenlenen adli raporda sadece mağdurun kulağındaki yaralanmasının belirtilmesi, vücudunun başka bir yerinde sopa ile vurulduğuna ilişkin bulgunun bulunmaması karşısında, sanığın eylemini silahtan sayılan sopa ile işlediği hususu sabit olmadığından, tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Mağdurun aşamalardaki çelişkili beyanı ve doktor raporunda mağdurun sopa ile yaralandığına ilişkin bulgunun bulunmaması karşısında, sanığın eylemini silahtan sayılan sopa ile işlediği sabit olmadığı halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması,
2) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre sanık ile mağdurun karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin tespitine çalışılması, tespit edilemediği durumda sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.