Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4687 Esas 2019/15041 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4687
Karar No: 2019/15041
Karar Tarihi: 23.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4687 Esas 2019/15041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların Karadağ Ormanları içerisinde bulunan mesirelik alandan sandalye çalmaları suçundan mahkum edildiğini ve bu hükümlerin yerinde olduğunu ancak, suçun hangi maddeye göre cezalandırılacağı konusunda yanılgıya düştüklerini belirterek hükümleri bozdu.
Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunun 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değiştirilerek uzlaşma kapsamına alındığı ve suç tarihinde yürürlükte olan kanunla sonradan yürürlüğe giren kanun hükümleri farklı ise failin lehine olan kanunun uygulanacağı belirtilmiştir. Bu kapsamda, sanıklar hakkında suç tarihinde yürürlükte olan TCK'nın 142/2-h maddesi yerine yürürlükte olan kanunun hükümlerine göre uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanunlar:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun

13. Ceza Dairesi 2019/4687 E. , 2019/15041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinde belirlenemeyen zaman diliminde şikayetçi kuruma ait Karadağ Ormanları içerisinde bulunan mesirelik alanda etrafı çevrili önceden lokanta olarak kullanılan yapı içerisinden sandalye çalan sanıklar hakkında TCK"nın 142/2-h maddesi yerine yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son fıkrasının gözetilmesine 23.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.