Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/6503 Esas 2020/6027 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK"nın 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa yüklenen suçun tarihi, işlenme yöntemi ve temel şekli itibariyle gerektirdiği cezanın süresine göre sanık hakkında 6352 sayılı Kanunun geçici 1-b maddesi uyarınca 27.02.2013 tarihinde kovuşturmanın ertelenmesine karar verildiği ve bu kararın 21.03.2013 tarihinde kesinleştiği, sanığın söz konusu bu karardaki erteleme süresi içinde 19.12.2013 tarihinde yeni işlediği silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçundan Ardahan Ağır Ceza Mahkemesinin 18.04.2014 tarih ve 2014/28 Esas 2014/42 Karar sayılı kararıyla mahkumiyetine dair verilen hükmün Dairemizin 13.07.2017 tarih ve 2017/1318 Esas 2017/4737 Karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiğinin bildirilmesi üzerine duruşma açılarak kovuşturmaya devamla hüküm tesis edildiği anlaşılmakla 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. fıkrasında ""Hakkında kamu davasının açılmasının veya kovuşturmanın ertelenmesi kararı verilen kişinin, erteleme kararının verildiği tarihten itibaren üç yıl içinde birinci fıkra kapsamına giren yeni bir suç işlememesi halinde, kovuşturmaya yer olmadığı veya düşmekararı verilir. Bu süre zarfında birinci fıkra kapsamına giren yeni bir suç işlenmesi halinde, bu suçtan dolayı kesinleşmiş hükümle cezaya mahkum olunduğu takdirde, ertelenen soruşturma veya kovuşturmaya devam olunur"" hükmü gereğince davaya devam etme koşullarının oluştuğu belirlenmekle;
1)11.04.2013 tarih ve 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesinin 2. fıkrasında yapılan değişiklik sonucu; terör örgütünün propagandası suçunun oluşabilmesi için; örgütün "cebir, şiddet veya tehdit içeren yöntemlerini meşru gösterecek veya övecek ya da teşvik edecek şekilde" yapılması zorunlu kılınmıştır.
Toplantı veya gösteri yürüyüşünde olsun veya olmasın; yazı veya sözler (atılan slogan, taşınan pankart veya giyilen üniforma) ile verilen mesajın şiddete çağrı, tahrik ve teşvik edici ya da silahlı direnişe ve isyana davet şeklinde veya insanda saldırgan duygular oluşturacak biçimde anlamsız bir nefret yaratarak şiddetin doğmasına uygun bir ortamı kışkırtacak nefret söylemi olup olmadığı değerlendirilmeli, doğrudan veya dolaylı şiddete çağrı var ise sanığın kimliği, konumu, konuşulan yer ve zaman gibi açık ve yakın tehlike testi bakımından analize tabi tutulmalıdır.
Sanığın olay tarihinde sarf ettiği iddia ve kabul olunan sözün, 11.04.2013 tarih ve 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesinin 2. fıkrasında yapılan değişiklik dikkate alınarak, silahlı terör örgütü PKK"nın cebir, şiddet veya tehdit içeren yöntemlerini meşru gösterecek veya övecek ya da teşvik edecek nitelikte olup olmadığı tartışılmadan yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2)Uygulamaya göre de;
Sanığa verilen kısa süreli hapis cezası bakımından TCK"nın 50, 51 ve CMK"nın 231/5. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda herhangi bir değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.