Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/13163 Esas 2018/143 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13163
Karar No: 2018/143
Karar Tarihi: 10.01.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/13163 Esas 2018/143 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının bir şirket ortağı olduğunu, davalının usulsüz işlemler yaptığını iddia ederek, müvekkilinin şirket ortaklığından çıkarılmasına karar verilmesini talep ettiği bir dava görülmüştür. Ancak, davacının dava şartı olan pasif taraf ehliyeti bulunmayan diğer ortak aleyhine dava açması nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir. Davacı vekili, bu karara karşı temyiz başvurusunda bulunmuş ancak süresi içerisinde temyiz giderlerini yatırmadığı gerekçesiyle temyiz istemi reddedilmiştir. Mahkeme, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Kararda HUMK 432. maddesine atıfta bulunulmuştur. HUMK 432. madde temyiz süresi ile ilgili hükümler içermektedir.

11. Hukuk Dairesi 2016/13163 E. , 2018/143 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25.02.2016 gün ve 2015/81-2015/53 sayılı ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı ..."ın, ... İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitim Danışmanlık Gıda İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti"nin % 50 ortakları olduğunu, davalının usulsüz işlemler yaptığını ileri sürerek müvekkilinin şirket ortaklığından çıkarılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının şirket ortaklığından çıkma talebinde de bulunduğu halde davayı ortağı olduğu ... İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitim Danışmanlık Gıda İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti. aleyhine değil diğer ortak aleyhine açtığı, davalı ortağın açılan bu dava da pasif taraf ehliyeti bulunmadığı gerekçesiyle davanın dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiş olup karara karşı temyiz kanun yoluna başvuran davacı vekilinin, süresi içerisinde temyiz giderlerini yatırmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine dair ek karar verilmiştir.
Temyiz isteminin reddine dair ek kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece temyiz isteminin reddine dair kararın 07/03/2016 tarihinde davacı yana tebliğ edildiği, davacının ek karara karşı 22/03/2016 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu, HUMK 432. maddesi gereğince 7 günlük temyiz süresinin geçtiği anlaşılmakla temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin hüküm tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 432. maddesi uyarınca süre yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.