22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/24328 Karar No: 2019/21979 Karar Tarihi: 02.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/24328 Esas 2019/21979 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/24328 E. , 2019/21979 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; müvekkilinin 15 yıl sigortalılık süresi ve 3600 gün prim ödeme gün sayısını doldurduğundan emekli olmak ve kıdem tazminatını almak için kurumdan aldığı yazıyı davalıya verdiğini, bu müracaatına cevap alamadığı için 23/06/2014 gün ve 15530 yevmiye numaralı ihtarname ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini, bu nedenle kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağını davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir, Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. 2- Taraflar arasında davacının yıllık izin alacağının hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır. Somut olayda, davacının yıllık izin alacağı 8 yıl için 130 gün üzerinden hesaplanmıştır. Ancak davacı dava dilekçesinde 2010, 2011, 2012, 2013 yıllarındaki yıllık izinlerini kullanmadığını beyan etmiştir. Buna rağmen talep aşılarak 8 yıl için hesaplama yapılmıştır. Mahkemece davacının talebi ile bağlı kalınarak sadece 2010, 2011, 2012 ve 2013 yılları için yıllık izin alacağı hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.