MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın ilgili yönetmelik kapsamında engelli maaşı alınabilen asgari oranın üzerinde % 80 engelli olduğunu belirtir sahte sağlık kurulu raporu ile katılan kuruma başvurarak maaş alıp haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda,
Tüm dosya kapsamına göre; sanığın soruşturma aşamasında başka bir devlet hastanesine sevkedildiği ve engellilik durumunun yönetmelikteki oranın altında, %26 olduğunun belilendiği, aşamalı beyanlarında sol kolunun felçli olduğunu ve okuma yazma bilmediğini ..Eğitim ve Araştırma Hastanesinde tüm doktorlara muayene olduğunu ve söz konusu sağlık raporunu verdiklerini belirttiği, bilirkişi raporuna göre, raporun renkli fotokopi olduğu ancak iğfal kabiliyetine haiz olduğu, sanığın, kuruma ilgili kanun ve yönetmeliğe uygun şekilde evraklarını tamamlayarak ... Mal Müdürlüğü kanalı ile başvurduğu, kurum ile yapılan yazışmalarda kurumun ibraz edilen sağlık raporunu ilgili hastane veya kurumdan teyit ettirme görevinin olmadığı hususlarının anlaşılması karşısında; sanığın bu şekilde gerçekleştirdiği sabit görülen eyleminin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 Sayılı TCK"nın 158./1-(e), (f) ve (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise TCK"nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun"un 61.maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının 300 gün karşılığı 6.000 TL adli para cezası olarak beirlenmesi gerekirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı esas alınmak ve artırım indirimlerin de bu miktar üzerinden yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunma haklarından yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindeki kişiler yönünden ise söz konusu hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gerektiği gözetilmeden kanundaki düzenlemeye aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.