MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekilinin davalı işyerinde 10.08.2011 tarihinde işe başlamış olduğunu,10.10.2014 tarihinde iş akdi feshedilene kadar çalıştığını çalıştığı süre içerisinde 16.02.2013-26.06.2013 tarihleri arasında askerlik nedeniyle kısa süreli işten ayrılmış olup askerlik bitiminde yeniden işe başladığını, davacının hiç bir gerekçe gösterilmeden işten çıkartıldığını, işyerinde mesainin 08.30-20.00 arasında olduğunu, haftada 1 gün 08.00-23.30 saatleri arasında çalıştığını tüm resmi bayramlarda çalışılmış olduğunu,yalnız dini bayramlarda bir gün izin kullandığını ancak fazla çalışma alacaklarının ödenmediğini işyerinde yıllık izin kullandırılmadığını, davacının en son 1.100,00 TL net ücret aldığını beyan ederek kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücretinin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının kıdem,ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti alacağına ilişkin talep ve davalarının kısmen kabulüne, fazla çalışma ücreti alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına ilişkin talep ve davalarının ayrı ayrı kabulüne, hafta tatili ücreti alacağına ilişkin davasının reddine karar verilmiştir.

Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma, ulusal bayram genel tatili ve hafta tatilinde çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Çalışma düzenin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı, ulusal bayram genel tatili ile hafta tatilinde çalışma yapılıp yapılmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatili ve hafta tatili ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ve hafta tatili alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatili ile hafta tatili alacaklarının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde, 08:30-20:00 saatleri arasında çalıştığını, haftada 1 gün aç kapa yaptığını ve 08:30-23:30 satleri arasında çalıştığını ileri sürmüş, bilirkişi tarafından ise davacının fazla çalışma alacağı, davacının haftanın 5 günü 08:30-20:30, haftada bir gün ise 08:00-22:00 saatleri arasında çalışması nedeni ile haftada bir gün 12,5 saat, 5 gün ise 10,5 saatten toplam 65 saat çalıştığı ve haftalık 20 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplanmıştır. Bilirkişinin saat hesabı davacının talebini aşar şekildedir. Zira, davacı dava dilekçesindeki beyanı ile bağlı kalındığında davacının haftanın 5 günü 08:30-20:00, 1 gün ise tanık beyanları doğrultusunda 08:00-22:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilmelidir. Bu durumda davacının haftalık 17,5 saat fazla çalışmasının bulunduğu kabul edilmelidir. Davacının dava dilekçesindeki talebini aşar nitelikte fazla çalışma alacağı belirlenmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.12.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.