Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/4667 Esas 2014/907 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/4667
Karar No: 2014/907
Karar Tarihi: 12.02.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/4667 Esas 2014/907 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir iş sahibinin, davalı yükleniciye ödediği senetlerin takas edilmesi sonucunda geri ödemesi gereken miktarın belirlenmesi için açılmıştır. Davacının ödemesi gereken miktar, yüklenicinin gerçekleştirdiği işlerin bedeli ile ödenen miktar arasındaki farktır. Mahkeme, davacının yükleniciye fazla ödeme yaptığını tespit etmiştir. Ancak, mahkeme davalının gerçekleştirdiği işler için kabul edilebilir bir imalat bedeli belirlemiş ve takibe konu senetlerin neden olduğu borç miktarını yanlış tespit etmiştir. Bu nedenle yargıtay, mahkeme kararını bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
İcra İflas Kanunu - Madde 72

15. Hukuk Dairesi 2013/4667 E. , 2014/907 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Beykoz 1. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :09.05.2013
Numarası :2012/218-2013/230

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat Ş..S..V.. ile davalı vekili Avukat K.. K.. geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, İcra İflas Kanunu’nun 72. maddesi uyarınca açılmış menfi tespit istemine ilişkindir. Davalı reddini savunmuş, mahkemece verilen kısmen kabulüne dair karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Hükmüne uyulan bozma ilâmı uyarınca dinlenilen tanık anlatımlarına göre ayıp ihbarının süresinde yapıldığı kabul edilmiştir. Uzman bilirkişilerden alınan raporda davalının gerçekleştirdiği ve kabul edilebilir nitelikte bulunan imalât tutarının 37.623,00 TL olduğu saptanmıştır. Dosyadaki delillere göre davacı iş sahibinin, gerek nakit olarak gerekse senetlerle 45.000,00 TL ödemede bulunduğu anlaşılmaktadır. Buna göre ödeme miktarından davalı yüklenicinin hak ettiği iş bedeli, kısaca kabul edilebilir imalât tutarı düşüldüğünde davacının 7.377,00 TL fazla ödemesi bulunur. O halde takibe konu senetler nedeniyle davacının 7.377,00 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerekirken, talep aşılarak 29.166,88 TL borçlu olmadığının tesbitine hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olduğu gibi, dosyaya uygun bulunmayan gerekçelerle ve bilirkişi raporuyla bağlı kalınması usul ve yasaya aykırı olmuş, bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.