Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/12533 Esas 2022/5107 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasının kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca ONANMASI hakkında Daireden çıkan kararı kapsayan 23/09/2020 gün ve 2020/300 Esas - 2020/6996 Karar sayılı ilama karşı, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile karar düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkin davanın kabulüne dair verilen hüküm taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmış; bu karara karşı, davalı vekilince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, Yargıtay ilamında yazılı gerekçelere göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme istekleri HUMK’un 440. maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından yerinde değildir. Ancak;
a-Dava konusu taşınmaza yakın konumda olan, aynı kamulaştırma kapsamında yer alan; 1349 parsel sayılı taşınmaza aynı değerlendirme tarihi itibari ile; Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/8E 2018/69K sayılı dosyasında 453,00 TL/m², 1353 parsel sayılı taşınmaza; Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/10 E - 2019/87 K sayılı dosyasında 353,00 TL/m², Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/14 Esas - 2019/78 Karar sayılı dosyasında 1351 parsel sayılı taşınmaza 353,00 TL/m² değer tespit edildiği, bu değerlerin Dairemizce de uygun bulunduğu gözetildiğinde; bilirkişi kurulundan güçlü delil niteliğindeki bu bedellerden ayrılma nedenleri konusunda ek rapor alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verildiği,
b)Fen bilirkişi raporunda, dava konusu taşınmazın, geldisinden yola terk ve ifraz edilerek oluştuğu belirtilmiş olup, dava konusu taşınmazın ilk tesisinden itibaren tedavüllü tapu kayıtları getirilip, İmar Kanunu'nun 15 ve 16. maddeleri uyarınca taşınmazın bir kısmının kamuya terk edildiğinin tespiti halinde, Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre imar parseli olarak; aksi takdirde kadastro parseli olarak değerlendirilmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulduğu,
Bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından ve;
c)Anayasa Mahkemesi’nin 27/11/2020 gün 31317 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 16/07/2020 tarih 2018/104 Esas, 2020/39 Karar sayılı kararı ile 7139 sayılı Kanunla Değişik Kamulaştırma Kanunu’nun 10/8. fıkrasının dördüncü cümlesinin; “idarenin kıymet takdir komisyonunca tespit edilen bedelden az olması durumunda hâkim tarafından tespit edilen bedel, fazla olması durumunda idarenin kıymet takdir komisyonunca tespit ettiği bedel, peşin ve nakit olarak hak sahibi adına, kalanı ise bedele ilişkin kararın kesinleşmesine kadar üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılmak ve kesinleşen karara göre hak sahibine verilmek üzere” bölümü ile yedinci cümlesinde yer alan “idarenin kıymet takdir komisyonunca tespit ettiği bedelden fazla olması halinde fazla olan tutarın bloke edildiğine” ibaresinin Anayasa’ya aykırı olduğu ve iptal edildiği nazara alınarak hüküm kurulması gerektiğinden,
Davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 23.09.2020 gün ve 2020/300 Esas - 2020/6996 Karar sayılı Onama ilamının kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terkini istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş, karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki Mersin İli, Tarsus İlçesi, Sucular Mahallesi, 1359 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde yöntem itibari ile bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1)Dava konusu taşınmaza yakın konumda olan, aynı kamulaştırma kapsamında yer alan 1349 parsel sayılı taşınmaza aynı değerlendirme tarihi itibari ile Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/8 E - 2018/69 K sayılı dosyasında 453,00 TL/m², 1353 parsel sayılı taşınmaza Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/10 E - 2019/87 K sayılı dosyasında 353,00 TL/m², Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/14 Esas - 2019/78 Karar sayılı dosyasında 1351 parsel sayılı taşınmaza 353,00 TL/m² değer tespit edildiği, bu değerlerin Dairemizce de uygun bulunduğu gözetildiğinde; bilirkişi kurulundan güçlü delil niteliğindeki bu bedellerden ayrılma nedenleri konusunda ek rapor alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2)Fen bilirkişi raporunda, dava konusu taşınmazın, geldisinden yola terk ve ifraz edilerek oluştuğu belirtilmiş olup, dava konusu taşınmazın ilk tesisinden itibaren tedavüllü tapu kayıtları getirilip, İmar Kanunu'nun 15 ve 16. maddeleri uyarınca
taşınmazın bir kısmının kamuya terk edildiğinin tespiti halinde, Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre imar parseli olarak; aksi takdirde kadastro parseli olarak değerlendirilmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru olmadığı gibi;
3)Anayasa Mahkemesi’nin 27/11/2020 gün 31317 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 16/07/2020 tarih 2018/104 Esas, 2020/39 Karar sayılı kararı ile 7139 sayılı Kanunla Değişik Kamulaştırma Kanunu’nun 10/8. fıkrasının dördüncü cümlesinin; “idarenin kıymet takdir komisyonunca tespit edilen bedelden az olması durumunda hâkim tarafından tespit edilen bedel, fazla olması durumunda idarenin kıymet takdir komisyonunca tespit ettiği bedel, peşin ve nakit olarak hak sahibi adına, kalanı ise bedele ilişkin kararın kesinleşmesine kadar üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılmak ve kesinleşen karara göre hak sahibine verilmek üzere” bölümü ile yedinci cümlesinde yer alan “idarenin kıymet takdir komisyonunca tespit ettiği bedelden fazla olması halinde fazla olan tutarın bloke edildiğine” ibaresinin Anayasa’ya aykırı olduğu ve iptal edildiği nazara alınarak hüküm kurulması gerektiğinden,
Hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle taraf vekillerinin temyiz isteminin kabulü ile HUMK'un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalıdan peşin alınan temyiz ve karar düzeltme harçlarının istenildiğinde iadesine, 22/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.